sobota, 6 sierpnia 2011

Wilczyca - Katarzyna Berenika Miszczuk

 Opis
Niebezpieczne projekty tajnej grupy genetyków, zagrożenie życia głównych bohaterów, eksperymenty na ludziach, wyścig z czasem i FBI, nie wspominając o grupie młodzieży, której członkowie pod pewnym względem znacznie różnią się od innych ludzi, nie pozwalają czytelnikowi odetchnąć ani na chwilę. Sensacja dynamicznie splata się z thrillerem medycznym. Elementy horroru przenikają świat sennego amerykańskiego miasteczka. Ale to nie bogactwo gatunkowe czy fabularne czyni tę książkę wyjątkową. Sprawia to postać głównej bohaterki Margo, której osobowość, poczucie humoru słabość do dzikich zwierząt tworzą piorunującą mieszkankę.

Czy ja również jestem wilkiem?
W poprzedniej części Margo wszczepili wirusa który zamienia człowieka w wilka ale dziewczyna nie potrafi się w niego przemienić tak jak to robi grupa Maxa i Akiego. Czy ona na pewno jest jedną z nich? Zdecydowanie lepsza od 1 części. więcej akcji, lepiej poznajemy bohaterów itp. itd. Język mnie czasami denerwował. Był taki na siłę cenzurowany. Nie było tam żądnego przekleństwa nawet głupiego "Cholera" (bo nie liczę tego po fińsku). Ale pomijając to książka bardzo mi się podobała. Pomimo dużej ilości stron przeczytałam ją w 1 dzień. Z początku może nie ale później były momenty od których nawet deszcz pieniędzy by mnie nie odciągnął. Mam nadzieje, że Pani Kasia napisze jeszcze przynajmniej 1 cz. bo zaciekawił mnie ten epilog...

6 komentarzy:

  1. Chyba nie dla mnie. Może się kiedyś przekonam czy aby na pewno ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Pierwsza część mocno mnie rozczarowała i dlatego nie zamierzam sięgać po kontynuację ;) Nie potrafię dać autorce drugiej szansy.
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  3. Raczej sobie odpuszczę, ale może kiedyś...

    OdpowiedzUsuń
  4. A ja się skuszę, może nie teraz, ale w końcu ;]

    OdpowiedzUsuń
  5. Przeczytałam. Akcja zbytnio się nie rozwija. Trochę romansu, mało zwrotów akcji czy czegoś przynajmniej na kształt, ale muszę podkreślić uśmiałam się jak nigdy czytając obie części. Ciekawe czy będzie/ jest kontynuacja. W deszczowe dni w depresji jak znalazł do śmiechu.

    OdpowiedzUsuń